در این راستا منصور براتی، کارشناس مسائل رژیم صهیونیستی در یادداشتی برای «صبح نو» نوشت: شاهد اتفاقاتی بودیم که گسترش میدان نبرد مقاومت با رژیم صهیونیستی را افزایش می‌دهد. یکی از این اتفاقات، صحبت صهیونیست‌ها برای ورود نیروهای زمینی به غزه بود و حزب‌الله هم اعلام کرد که در این صورت وارد جنگ خواهد شد. سپس اولین خط قرمز در این مورد شکل گرفت و بعد از آن مشاهده کردیم اسرائیلی‌ها در چند مورد وارد درگیری‌های خفیف با حزب‌الله شدند؛ ولی جنگ با رژیم اسرائیل و حزب‌الله جدی نشد. برخی سردمداران به‌ویژه آمریکایی‌ها و شخصیت‌های غربی دنبال برجسته‌کردن نقش ایران در نبرد مقاومت با رژیم صهیونیستی بودند، در نهایت دولت بایدن اعلام کرد که شواهدی نسبت به این موضوع ندارد. 
اتفاق دیگر پس از آن بود که حزب‌الله تاکید کرد که احتمال ورودش به این جنگ وجود دارد و بعد یکی از سناتورهای جمهوری‌خواه آمریکا اعلام کرد اگر حزب‌الله وارد این نبرد شود، اقدامات نظامی علیه ایران انجام خواهد داد و ایران هم پاسخ داد اگر چنین اتفاقی بیفتد، کل محور مقاومت واکنش نشان خواهد داد و اهداف آمریکایی مورد هدف قرار خواهد گرفت.که البته احتمال این سناریو بسیار کم است.
نقش آمریکایی‌ها در نبرد مقاومت با رژیم صهیونیستی تنها در حد دادن بیانیه، کمک‌های تسلیحاتی و سیاسی و حرکت‌دادن دو ناو جنگی است که یکی از آنها را وارد آب‌های مدیترانه کرده‌ و به محل درگیری بین رژیم اسرائیل و فلسطین نزدیک کرده‌اند. اکنون باید ببینیم که نیروهای سوری چه قدرتی را دارند که یک استراتژی به نفع مقاومت تشکیل دهند. رژیم صهیونیستی به این موضوع هم فکر کرده است و طی یک هفته گذشته، فرودگاه‌های حلب و دمشق را مورد هدف قرار داده‌اند. 
باز شدن جبهه‌های جدید به‌شدت به ضرر رژیم صهیونیستی است و هدف آنها از این حملات این بوده است که به دولت سوریه این هشدار را بدهند که به این موضوع فکر نکند که به نفع فلسطینیان اقدام می‌کند، جبهه جولان را باز کند و به همین منظور هم به فرودگاه‌های حلب و دمشق حمله کردند. 
تمرکز رژیم اسرائیل از جولان اشغالی دور شده، مشغول جبهه احتمالی، حمله حزب‌الله و درگیر جبهه جنوبی غزه است و ممکن است در جولان آسیب‌پذیر باشد. 
مردم ساکن جولان هم خواستار تداوم این اشغالگری نیستند و می‌خواهند از اشغال صهیونیست‌ها خارج شوند. قطعا قدرت جبهه مقاومت، رژیم صهیونیستی را به وحشت انداخته است.