اظهارنظر انتقادآمیز اخیر عادل فردوسی‌پور در خصوص نحوه شادی وحید شمسایی و دستیارانش پس از قهرمانی تیم ملی فوتسال در مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی به یکی از پرحاشیه‌ترین سوژه‌های مورد توجه رسانه‌ها در روزهای گذشته مبدل شد. ماجرا از این قرار بود که شمسایی با نشان دادن دو دست به شکل مراسم روز واقعه غدیر و شبیه‌سازی معرفی امام علی(ع) از جانب پیامبر اکرم(ص) آن هم در خاک عربستان خبرساز شد. این نوع شادی در سال‌های اخیر به یک سنت مذهبی پرطرفدار در میان جوامع شیعیان مبدل شده همانطور که پیش از این ورزشکارانی از سایر کشورهای شیعی و اسلامی ازجمله عراق لبنان و کویت هم در رشته های مختلف به همین صورت نسبت به مولای متقیان اظهار ارادت کرده‌اند و تصاویر متعددی از این نوع شادی ورزشکاران شیعه منتشر و خبرساز شده است. عادل فردوسی‌پور با انتقاد از این حرکت وحید شمسایی و دستیارانش مدعی شد که در خاک عربستان و مسابقاتی که به نام همبستگی کشورهای اسلامی شناخته می‌شود چنین حرکتی عامل تفرقه و نقض وفاق و همدلی کشورهای اسلامی است و در مقابل وحید شمسایی با انتقادی تند خطاب به فردوسی‌پور تاکید کرد که اعتقادات و رفتارهای او و همکارانش هیچ ربطی به عادل نداشته و او حق دخالت در این موضوع را ندارد. با این وجود واکنش‌ها و پیامدهای موضوع به همین اندازه محدود نشد!
خشم عمومی در فضای داخلی و حمایت جریان‌های معاند از فردوسی‌پور
مطابق انتظار علاوه بر کارشناسان، منتقدان و رسانه‌ها بخش قابل توجهی از جامعه  هم نسبت به اظهارنظر فردوسی‌پور واکنش نشان دادند.
تاکید بر پایبندی و تعلق خاطر شیعیان نسبت به موضوع غدیر و ولایت مولای متقیان، بازنشر محتوای مرتبط با غدیر و امامت حضرت علی(ع) یا انتشار تصاویر گسترده اظهار ارادت ورزشکاران و ورزش‌دوستان عراقی نسبت به امیرمومنان ازجمله این موارد بود.
هزاران تماشاگر عراقی در استادیوم بصره پرچم “علی ولی الله” را مقابل تیم ملی امارات برافراشته کردند و در هنگام زدن ضربه پنالتی سرنوشت‌ساز دقیق ۹۰ که عراق را به بازی پلی‌آف جام جهانی رساند شعارهای “یا علی مدد” عراقی‌ها به وضوح در استادیوم شنیده می‌شود.
کاربران ایرانی در فضای مجازی همچنان سخنرانان مجالس مذهبی و بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران در این خصوص اتفاق نظر دارند که اولا موضوع غدیر و ولایت امام علی(ع) عامل تفرقه افکنی نبوده و نیست و ثانیا چنین موضوعات و مسائل مذهبی و اعتقادی در حوزه تخصص و اشراف فردوسی‌پور قرار ندارد که بخواهد به چنین موضوعات تخصصی ورود کرده و اظهار نظر نادرست و غیر متعارفی داشته باشد.
بخشی از انتقادات نیز به کنش‌های سیاسی فردوسی‌پور در سال‌های گذشته بازمی‌گردد که منتقدین از او می‌پرسند اگر نگران تفرقه بودی چرا در فتنه‌ها و آشوب‌ها نگران از میان رفتن انسجام و وحدت در کشور نمی‌شدی و در زمان جنگ ۱۲ روزه کوچک‌ترین تحرکی در مسیر اتحاد و همدلی جامعه نشان ندادی؟
در سوی دیگر البته شبکه‌های تلویزیونی معاند ازجمله تلویزیون‌های فارسی‌زبان وابسته به وهابیت و همچنین رسانه‌های صهیونیستی مانند ایران اینترنشال و مزدک میرزایی از این اقدام فردوسی‌پور حمایت کرده و از وحید شمسایی انتقاد کردند.

غدیر عامل اتحاد است یا تفرقه؟
عادل فردوسی‌پور قبل از هرچیز باید بداند که موضوعات مذهبی و اعتقادی مرتبط با مبانی تاریخی کاملا تخصصی است. همانطور که او خودش را در حوزه فوتبال، رسانه و یا ترجمه و زیان انگلیسی متخصص و خبره می‌داند باید این حقیقت را بپذیرد که بدون آگاهی و اشراف لازم به حوزه‌ای وارد شده که زمین بازی او نیست و به دانش بیشتری برای اظهارنظر در این خصوص نیاز دارد.
دلیل این ناآگاهی نقد غیر معقول از یک حرکت اعتقادی و رویکرد اثباتی در قبال یکی از مسلمات غیر قابل انکار تاریخ اسلام است.
در واقع حدوث‌ واقعه غدیر در تاریخ اسلام نه مورد اختلاف است و نه جای شک و تردیدی در این خصوص باقیست. اینکه اهل سنت امیرمومنان(ع) را خلیفه اول پس از پیامبر نمی‌دانند برگرفته از انکار غدیر نیست بلکه نتیجه برداشتی متفاوت نسبت به روشن‌گری پیامبر اسلام(ص) در غدیر
 است.
 گروهی از اهل سنت معنای واژه ولایت در فرمایشات پیامبر را نه خلافت که دوستی دانسته و گروهی دیگر معتقدند مقصود پیامبر خلافت بلافصل نبوده و امام علی(ع) هم بالاخره به عنوان خلیفه چهارم انتخاب و منصوب شد.

گذشته از همه تفاسیر و برداشت‌های متفاوت چه کسی بر اصل وقوع غدیر تردید دارد؟
اگر ورزشکاران شیعه ایران و سایر کشورهای جهان اقدامی سلبی در نفی مقدسات اهل سنت انجام داده بودند می شد ادعای فردوسی‌پور را پذیرفت اما کدام مسلمان می‌تواند انکار کند که پیامبر دست علی(ع) را بالا برده و او را مولای مومنان خوانده و اگر کسی این حرکت را تکرار کند تفرقه و اختلاف در بین مسلمانان انداخته است؟ 

خروج از نظم تاکتیکی به سبک عادل
عادل فردوسی‌پور که بدون شک یکی از با استعدادترین چهره‌های رسانه‌ای تاریخ ورزش ایران است گاهی از نظم تاکتیکی مورد نیاز در مسیر حرکت خودش خارج می‌شود و آسیب‌های جدی به اعتبار و سابقه خودش وارد می‌کند که در اصطلاحات فوتبالی مصداق همان گل به خودی است. همانطور که برنامه ساختن در مورد آتش‌سوزی پلاسکو یا مصاحبه سیاسی با سید حسن خمینی و محمد جواد ظریف ربطی به ۹۰ فردوسی پور نداشت نگران شدن در خصوص احتمال تفرقه مسلمین به دلیل یاداوری غدیر هم ارتباطی با حوزه دانش و محدوده فعالیت‌های فوتبالی عادل در فضای رسانه ندارد. به نظر می‌رسد در پشت پرده اینگونه تصمیمات نادرست مشاورانی قرار دارند که بر مبنای تعلقات و علایق و سلایق شخصی خودشان چنین هزینه‌های سنگینی را به فردوسی‌پور وارد کرده و او را به کنش‌های نادرست و غیرحرفه‌ای اینچنین وادار می‌کنند.