بازخوانی معنا از دل یک تبریک درباره پیام رهبر معظم انقلاب به فرشته حسنزاده
در روزگاری که تصویر «زن ایرانی» در میدان جنگ روایتها به عرصهای پرهیاهو و آکنده از برداشتهای متعارض تبدیل شده، پیام رهبر انقلاب به فرشته حسنزاده - دختر رزمیکار ایرانی که توانست در مسابقات بینالمللی مویتای افتخار کسب کند - فراتر از یک پیام تبریک ورزشی بود. پس از کسب مدال نقره توسط فرشته حسنزاده، ورزشکار وزن ۴۵-۵۰ کیلوگرم تیم ملی مویتای بانوان ایران در بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی، حضرت آیتالله خامنهای، رهبر معظم انقلاب، پیام تبریکی صادر کردند. متن پیام کوتاه و صمیمی بود و بر ارزشهای بنیادینی مانند همت، تلاش، ایمان و اعتمادبهنفس تأکید داشت: «سلام و تشکر مرا برسانید و بگویید: از طلا برتر، همت و تلاش و ایمان و اعتمادبهنفس شماست، دخترم.»
این پیام، در ظاهر ساده و صمیمی، اما در باطن حامل یک بیانیه فرهنگی و ارزشی است؛ بیانیهای درباره اینکه زن در منظومه فکری جمهوری اسلامی چگونه دیده میشود، جایگاه او کجاست و چه شاخصهایی او را به الگو تبدیل میکند. رهبر انقلاب در این پیام، به جای توقف بر مدال یا نتیجه مسابقه، بر «همت»، «ایمان» و «اعتمادبهنفس» تأکید کردند؛ سه مفهومی که در نگاه ایشان شالوده ارزشمندی زن ایرانی و مبنای بالندگی اجتماعی او بهشمار میآیند.
بازتعریف ارزش زن ایرانی در منظومه فکری انقلاب
پیام رهبر انقلاب درواقع بازخوانی دوباره این گزاره بنیادین بود که ارزش زن در نگاه جمهوری اسلامی، نه از بیرون و بر پایه تلقینهای فرهنگی بیگانه، بلکه از درون او و از مجموعه ظرفیتهای حقیقیاش نشأت میگیرد. در این منظومه فکری، زن موجودی تکبُعدی یا وابسته به نگاه دیگران نیست؛ بلکه در نقطه تلاقی سه محور اصلی تعریف میشود: توانایی فردی، فضیلت اخلاقی و مسئولیت اجتماعی.
تأکید رهبر انقلاب بر «تلاش» و «ایمان» بهویژه در فضایی که بخش مهمی از رسانههای غربی زن را عمدتا در قالبهایی نمایشی، تزئینی، کالایی و مصرفمحور بازتاب میدهند، معنایی کاملا متفاوت و حامل یک پیام روشن است. این پیام میگوید زن ایرانی زمانی به جایگاه واقعی خود میرسد که تواناییهای واقعیاش را به صحنه بیاورد، هویت اصیل و فرهنگی خود را پاس بدارد و با ترکیب فضیلت اخلاقی و اراده درونی، مسیر رشد و بالندگی را دنبال کند.
از همین منظر، پیام رهبر انقلاب نوعی بازتعریف آرام، اما عمیق از جایگاه زن ارائه میدهد؛ بازتعریفی که نه شعاری است و نه واکنشی، بلکه بیانگر یک نگاه ریشهدار است.
بر اساس این نگاه، زن نه ابزار نمایش، که کنشگری فعال و مؤثر در حرکت جامعه است، نه سوژهای برای مصرف رسانهای و منازعات سطحی، بلکه منبع تولید فضیلت، امید و اعتماد اجتماعی و نه کاراکتری تزئینی در روایتهای وارداتی، بلکه عاملی سازنده در شکلدهی آینده ایران و بخشی جداییناپذیر از فرایند پیشرفت ملی.
این نگاه، زن ایرانی را به جای قرار دادن در قالبهای محدودکننده، در مسیر شکوفایی توان بالقوهاش قرار میدهد و همین نکته سبب میشود پیام رهبر انقلاب، فراتر از یک تبریک ورزشی، به بیانیهای فرهنگی درباره هویت زن ایرانی تبدیل شود.
بازنمایی توانمندی زنان
تجلیل رهبر انقلاب از یک دختر جوان در رشتهای سخت و پرمبارزه همچون مویتای، حامل پیام دیگری نیز هست؛ پیامی که فراتر از یک تقدیر ورزشی قرار میگیرد و رویکرد کلان جمهوری اسلامی نسبت به جایگاه زن را آشکار میسازد. در این نگاه، زن نه در چارچوبهای محدودکننده سنتی محصور است و نه در حصار شعارهای سطحی مدرن تعریف میشود، بلکه موجودی توانمند و فعال است که میتواند در دشوارترین میدانها بدرخشد و شایستگی خود را به شکل ملموس و عینی اثبات کند.
فرشته حسنزاده با تلاش مستمر، انضباط حرفهای و روحیه جنگندگی خود، نمادی از نسلی تازه از دختران ایرانی است؛ نسلی که با تکیه بر ظرفیتهای حقیقی خویش، مرزهای کلیشهای درباره نقش زن را جابهجا میکند و امکانهای جدیدی برای حضور فعال زنان در عرصههای اجتماعی، فرهنگی و ورزشی میگشاید.
پیام رهبر انقلاب این واقعیت را برجسته کرد که الگو شدن، نه در گرو نمایشهای ظاهری یا برجستهسازیهای رسانهای، بلکه در زیست واقعی تلاش، ایمان و پشتکار، معنا پیدا میکند. چنین الگوهایی، برخلاف چهرهسازیهای مصنوعی، ریشه در تجربههای اصیل و دستاوردهای ملموس دارند و از همینرو برای جامعه باورپذیر و
الهامبخشاند.
بر اساس همین رویکرد، هر موفقیت زن ایرانی - خواه در میدانهای سخت ورزشی، خواه در عرصههای علمی، فرهنگی یا هنری - بخشی از مسیر کلی پیشرفت کشور محسوب میشود. پیام رهبر انقلاب نیز دقیقا بر همین نکته تأکید داشت که زن ایرانی ذاتا توانمند است؛ کافی است فرصت بروز استعدادهای او فراهم شود و میدان برای شکوفاییاش گشوده بماند. این پیام، افزون بر تقدیر از یک ورزشکار جوان، تبیینکننده نوعی نگرش راهبردی است؛ نگرشی که زن را شریک رشد و پیشرفت ملی میداند و نه تماشاگر آن.
واکنش به الگوهای تحمیلی غرب
در لایههای پنهان این پیام، نوعی تقابل آرام، هوشمندانه و عمیق با روایتهای رایج غربی درباره زن به چشم میخورد؛ تقابلی که نه از جنس تقابلهای شعاری، بلکه از جنس ارائه یک الگوی بدیل و زیستپذیر است. سالهاست که بخش مهمی از رسانههای غربی در تلاشاند تا زن ایرانی را در قابهایی تکبُعدی و اغلب تحریفشده نشان دهند. این رسانهها گاه او را قربانی دائمی محدودیتها معرفی مینمایند و گاه نماد نوعی «آزادی» بر پایه مصرفگرایی، ظاهرسازی و گسست هویتی.
اما پیام رهبر انقلاب، این تصویر تقلیلیافته را کنار میزند و روایتی متفاوت و مبتنی بر ظرفیتهای واقعی ارائه میکند؛ روایتی که محور آن توانمندی، فضیلت، هویت و خودباوری زن ایرانی است. در این روایت، زن نه برای جلب نگاه بیرونی، بلکه برای تحقق استعدادهای درونی و ایفای نقش مؤثر در جامعه ارزشمند میشود.
پیام رهبر انقلاب بهنوعی یادآور میشود که زن ایرانی برای کسب احترام و شأن اجتماعی نیازمند تأیید بیرونی یا بازنمایی رسانهای نیست؛ هرگاه به ایمان، اراده و هویت اصیل خود تکیه کند، به جایگاهی میرسد که هیچ روایت رقیب یا نگاه تحریفگر نمیتواند آن را نادیده بگیرد. این تقابل، اگرچه بیسروصدا و به دور از هیاهوی رسانهای است، اما عمقی راهبردی و بنیادین دارد: ارزش زن نه در نمادهای تحمیلی و ظاهری، بلکه در کارنامه اخلاقی، علمی، اجتماعی و ورزشی او متجلی میشود؛ در آنچه خود میسازد، نه آنچه برایش ساختهاند.
صدور یک الگو در قالب پیام
پیام رهبر انقلاب به فرشته حسنزاده را باید در شمار پیامهایی دانست که معنای آن بسیار فراتر از یک موفقیت ورزشی یا تبریک مناسبتی است. این پیام بر یک اصل کلیدی تأکید دارد: زن ایرانی زمانی میدرخشد که بر تواناییهای واقعی خود تکیه کند و با «همت، ایمان و اعتمادبهنفس» مسیر تلاش را ادامه دهد و موانع را پشت سر بگذارد.
در دوران جنگ روایتها و منازعه بر سر تعریف «زن ایرانی»، این پیام تبیین میکند که از نگاه جمهوری اسلامی، زن موجودی توانمند، مستقل، اثرگذار و صاحب کرامت ذاتی است؛ انسانی که میتواند با اتکا به ارزشهای انسانی و دینی، قلههای علمی، فرهنگی، ورزشی و اجتماعی را فتح کند. فرشته حسنزاده در این پیام صرفا در جایگاه یک مدالآور لحاظ نشده، بلکه او به نماد نسلی تبدیل شده است که با اصالت، پشتکار و ایمان، روایتی تازه و الهامبخش از زن ایرانی در عصر جدید ارائه میکنند؛ روایتی که در آن زن نهتنها دیده میشود، بلکه
میدرخشد.
