حاشیههای یک جلد
گزارش شماره ۲۲۲۹ «صبح نو» درباره درخواست استعفای معاون اول از رئیسجمهور با واکنشهای متعددی مواجه و به صحنهای برای تسویه حساب سیاسی تبدیل شد. ماهیت اولیه یک رسانه اعلام خبر است و اساسا میان رسانهها برای بیان خبرهای پشت پرده نیز رقابت وجود دارد. در گزارش «عارف میرود؟» هیچ سوگیری سیاسی علیه دولت وجود نداشت و بعد از اعلام خبر استعفا، سعی شد نگاهی به رویکرد رسانهها درباره عملکرد وزرا و خبر استیضاحها داشته باشد، اما واکنش غیرحرفهای برخی رسانهها نسبت به این خبر «صبح نو» قابل تأمل است.
کانال خبری رجانیوز که خود سابقهای طولانی در تخریب دولت دارد، این خبر را بازی رسانهای روزنامه منتسب به قالیباف برای تضعیف دولت تفسیر کرده و آن را به انتخابات گره زد! این در حالی است که «صبح نو» در شماره ۲۲۲۷ خود با عنوان «پزشکیان زیر تیغ اصلاحطلبان» نسبت به موج تازهای از فشارهای سازمانیافته علیه دولت و شایعهسازیهای گسترده درباره استعفای رئیسجمهور واکنش نشان داده و آن را ایجاد فشار رسانهای و روانی برای تغییر مسیر دولت یا فاصلهگذاری از آن تعبیر کرده بود.
همچنین دو کانال خبری وابسته به اصلاحطلبان نیز با مقایسه جلد شماره 2228 «صبح نو» که به دروغگویی رسانه ضد ایرانی اینترنشنال اختصاص یافته بود، خبر استعفای عارف آن را دروغپردازی به تبعیت از رسانههای بیگانه جلوه داده بود.
این در حالی است که خبر «درخواست استعفای عارف و مخالفت رئیسجمهور» براساس حقیقت بود که در روزهای بعد، رسانههای دیگر هم به آن پرداختند. از سوی دیگر، این خبر به هیچ وجه در راستای تضعیف و تخریب دولت نیست، چهبسا برخی از اعضای دولت و اصلاحطلبان نیز خواستار برکناری عارف و انتصاب چهرههایی نظیر جهانگیری، محسن هاشمی و... هستند. برخی از آنان اعتقاد دارند که دولت نیاز به یک معاون اول جوانتر دارد و تجربه عارف هم نتوانسته موتور دولت را روشن کند و به آن انرژی دهد.
در ثانی اختلاف میان معاون اول رئیسجمهور و دیگر معاونان امری عادی است که در اکثر دولتها وجود داشته است. همچنانکه در دولت روحانی نیز جهانگیری در واکنش به محدودیتهای خود در دولت گفته بود: «من اجازه برکناری منشی خودم را نداشتهام، پس از من انتظار نداشته باشید که وکیل و وزیر را تغییر دهیم.» در دولت شهید رئیسی هم اختلافاتی میان محمد مخبر، معاون اول و تیم اقتصادی دولت سیزدهم نیز وجود داشت.
بنابراین این خبر نه دروغ بود و نه تضعیف دولت؛ بلکه واقعیتی برگرفته از درون دولت بود که مدیریت آن به رئیسجمهور بستگی دارد و اگر معاون اول نیز استعفا دهد، شخص دیگری جای آن را خواهد گرفت و آسیبی به منافع ملی وارد نخواهد شد همچنان که اگر پزشکیان بخواهد عارف را حفظ خواهد کرد. آنچه موجب آسیب به دولت میشود، تخریبهای بدون قاعده درباره عملکرد دولت و انتشار و دامن زدن به خبرهای دروغ درباره استعفای رئیسجمهور
است.
بنابراین «صبح نو» رسانهها را به رفتار حرفهای و پرهیز از سیاستزدگی دعوت میکند که در شرایط فعلی کشور بزرگترین آفت نگاه سیاسی و جناحی به رویدادهای کشور است.
