پس از نزدیک به پنج سال افزایش پی‌درپی قیمت‌ها، طبقهٔ متوسط در آمریکا بنا بر گزارش  روزنامهٔ وال‌استریت ژورنال گویی میان دو فشار هم‌زمان گرفتار شده است:هزینه‌های روزمره‌ای که بی‌وقفه بالا می‌رود و احساسی عمومی مبنی بر اینکه زندگی «حتی سخت‌تر از یک سال و نیم پیش» شده است؛ همان‌طور که «هوالی فرو»، مدیر ارتباطات یک کالج در آتلانتا، می‌گوید.
این روزنامه تأکید می‌کند که قیمت کالاها و خدمات در مقایسه با سال ۲۰۲۰ حدود ۲۵ درصد افزایش یافته و سطح زندگی میلیون‌ها خانواده‌ای که سال‌ها به آن عادت داشتند اکنون در معرض تهدید قرار گرفته است.
با اینکه نرخ تورم از اوج خود در سال ۲۰۲۲ پایین آمده، اما قیمت قهوه، گوشت  و تعمیرات خودرو امسال افزایش محسوسی داشته و این موضوع حس فرسودگی مالی را تشدید کرده است.
وال‌استریت ژورنال با استناد به گزارش مرکز پژوهشی «پیو»، طبقهٔ متوسط را خانوارهای با درآمد سالانه ۶۶ هزار تا ۲۰۰ هزار دلار (بسته به محل سکونت) معرفی می‌کند. با وجود گسترده بودن این دامنهٔ درآمدی، همهٔ افرادی که در این محدوده قرار می‌گیرند درگیر آن چیزی هستند که روزنامه آن را «شوک مداوم قیمت‌ها» می‌نامد؛ شوکی که بسیاری را وادار کرده به‌دنبال تخفیف بگردند، خرج‌ها را محدود کنند و اولویت‌های مالی‌شان را دوباره تنظیم کنند.
طبق نظرسنجی دانشگاه میشیگان در مورد دیدگاه‌های مصرف‌کنندگان، ۴۴ درصد از افراد طبقهٔ متوسط گفته‌اند وضعیت مالی‌شان نسبت به سال گذشته بدتر شده و فقط ۲۳ درصد گفته‌اند بهتر شده است. بیشتر افراد بدبین، دلیل اصلی دشواری مالی‌شان را «بالا بودن قیمت‌ها» بیان کرده‌اند.
این گزارش همچنین با اشاره به داده‌های شرکت‌های بزرگ آمریکایی نشان می‌دهد که طبقهٔ متوسط اکنون عامل فشار جدی بر فروش خرده‌فروشی ها است:
به طور مثال در میان رستوران‌های زنجیره‌ای «وینگ‌استاپ» اعلام کرده‌ مشتریان با درآمد متوسط هم مانند اقشار کم‌درآمد خرید خود را کم کرده‌اند.
فروشگاه «تارگت» از کاهش چشمگیر هزینه‌کرد برای کالاهای غیرضروری مانند پوشاک و لوازم دکوراسیون خبر داده است. در مقابل، «وال‌مارت» گزارش داده که با هجوم مشتریان از سطح‌های مختلف درآمدی برای یافتن قیمت‌های مناسب، فروش قوی‌تری داشته است. این تغییر رفتار مصرفی، به گفتهٔ وال‌استریت ژورنال، یکی از ویژگی‌های بارز اقتصاد آمریکا در سال جاری شده است.

تورم طبقه متوسط را می‌بلعد
در بخش دیگری از گزارش، دیدگاه‌های شخصی متعددی نقل شده که عمق بحران را نشان می‌دهد. 
یک مادر شاغل که به‌تنهایی دخترش را بزرگ می‌کند می‌گوید: «باید بدانیم روشنایی انتهای تونل کجاست.» 
او توضیح می‌دهد که پس از خرید خانه با وام ۶.۵ درصدی، با افزایش مالیات ملک به اندازهٔ هزار دلار و بالا رفتن حق بیمه به میزان ۶۰۰ دلار روبه‌رو شده است. برای کاهش هزینه‌ها بیمهٔ دندانپزشکی را حذف کرده، پوشش بیمهٔ خانه را کاهش داده و حتی شغل دومی برای مدیریت یک ملک اجاره‌ای گرفته است.
خانواده‌های دیگری در ایالت کنتیکت می‌گویند برای صرفه‌جویی در برق، اغلب چراغ‌ها را خاموش نگه می‌دارند.
طبق گزارش، طبقهٔ متوسط در دوران همه‌گیری کرونا وضع خوبی داشت؛ چک‌های حمایتی دولت و افزایش پس‌انداز خانوارها باعث شد بیش از ۵۰۰ میلیارد دلار بین سال‌های ۲۰۲۰ تا اوایل ۲۰۲۲ پس‌انداز شود.
اما بنا بر تحلیل «مودیز آنالیتیکس»، تا سال ۲۰۲۵ بیشتر این پس‌اندازها «کاملاً از بین رفته» چون خانواده‌ها از آن برای همگام شدن با افزایش قیمت مواد غذایی، اجاره و خدمات استفاده کرده‌اند. حتی افزایش دستمزدها هم نتوانسته کمکی بکند زیرا «موج‌های پیاپی تورم آن‌ها را بلعیده است.»

تاثیر تورم در انتخابات
وال‌استریت ژورنال می‌نویسد بحران هزینه‌های زندگی باعث شد رأی‌دهندگان در انتخابات نوامبر گذشته به نامزدهایی روی بیاورند که وعدهٔ مقابله با «بحران توان پرداخت هزینه‌ها» را داده بودند. همان عواملی که به کمپین جو بایدن در انتخابات ۲۰۲۴ ضربه زد، اکنون بر میزان رضایت از عملکرد  ترامپ هم فشار وارد می‌کند.
«استفانی استانتشیوا»، استاد دانشگاه هاروارد می‌گوید: «مردم احساس می‌کنند سطح زندگی‌شان در حال عقب‌نشینی است.»
به‌گفتهٔ این روزنامه، مشکل اصلی فقط بالا بودن قیمت‌ها نیست، بلکه طولانی شدن دورهٔ تورم است که اثراتش روی هم تلنبار شده و حتی یکی از پایدارترین و امن‌ترین طبقات اجتماعی آمریکا را فرسوده کرده است.
امروز، طبقهٔ متوسط بنا بر تحلیل وال‌استریت ژورنال در جست‌وجوی «هوای پاک اقتصادی» است؛ در حالی که قبض‌ها یکی پس از دیگری می‌رسند، قدرت خرید کاهش می‌یابد و نشانه‌ای از گشایش نزدیک دیده نمی‌شود.