تلنگری به قلبهای جوان و سرد
اپیزود اخیر برنامه «طب در قاب» ضرورت توجه به سالمندان را یادآوری کرد
برنامه «طب در قاب» از شبکه سلامت، برنامهای گفتوگومحور و فرهنگی است که با رویکردی گسترده به مفهوم سلامت و زبانی هنری و مستندگونه، تلاش میکند برخی نکات مغفول مانده اما پراهمیت را به مخاطبان خود یادآوری کند. این برنامه فراتر از حوزه پزشکی صرف است و به موضوعات اجتماعی، روانی و هنری مرتبط با زندگی و سلامت میپردازد و در تلاش است تا مخاطبان را با دیدی جامعتر نسبت به زندگی سالم آشنا کند. هر قسمت از «طب در قاب» شامل گفتگو با مهمانان مختلف، مرور آثار هنری، معرفی کتاب، موسیقی و مستندهای مرتبط است و به شکل جذابی بین فرهنگ، هنر و سلامت ارتباط برقرار میکند.
«طب در قاب» با سردبیری و اجرای سحر قناعتی و تهیهکنندگی هادی خدادی، ضمن پرداختن به موضوعات فرهنگی و اجتماعی، هدف خود را در ارتقای آگاهی عمومی درباره سبک زندگی سالم و تجربههای انسانی متنوع، تعریف کرده است. برنامه با ترکیب بخشهای هنری و آموزشی، فرصتی فراهم میکند تا مخاطب نه تنها با جنبههای جسمی سلامت، بلکه با ابعاد اجتماعی و روانی آن نیز آشنا شود. جمعه گذشته، این برنامه، به موضوعی پرداخت که در هیاهوی اخبار روزمره و شلوغی رسانهها، کمتر به آن پرداخته میشود: سالمندان و اهمیت توجه به آنها در زندگی اجتماعی و مدرن امروز ایران. این اپیزود بار دیگر یادآوری کرد که یکی از معیارهای اخلاقی و سلامت یک جامعه، نوع برخورد و رفتار آن با سالمندان است؛ مسئلهای که غالباً در برنامههای روزمره رسانهای مغفول میماند، اما نقش حیاتی در کیفیت زندگی جمعی و سلامت روانی جامعه دارد. از منظر فرمی، این اپیزود با تمرکز ویژه بر آثار سینمایی مرتبط با سالمندان، توانست پیامی روشن و انسانی را به مخاطبان تلویزیون منتقل کند. فیلمهایی مانند «کفشهایم کو؟» به کارگردانی کیومرث پوراحمد و نقشآفرینی رضا کیانیان در نقش پیرمردی مبتلا به بیماری فراموشی، یا «دوباره زندگی» اثر رضا فهیمی با بازی شمس لنگرودی و گلاب آدینه، نمونههای برجستهای بودند که در این اپیزود مرور شدند و اهمیت توجه به سالمندان را از دریچه هنر سینما نشان دادند.
در کنار مرور آثار سینمایی، گفتگو با آتش تقیپور، بازیگر کهنهکار و شناختهشده تلویزیون نیز، بخش تأثیرگذاری از برنامه بود. او یکی از مهمترین روشهای تکریم سالمندان را «گوش دادن به آنها» خواند و با بیان تجربههای شخصی، تلنگری به مخاطبان جوان و میانسال برنامه زد. این گفتگو و سخنان صریح و پراحساس تقیپور، فرصتی بود تا توجه و احترام به سالمندان، نه به صورت شعاری، بلکه به شکلی عاطفی و ملموس یادآوری شود.
در این اپیزود، تلفیق هنر، آموزش و پیام اخلاقی، توانست با استفاده از داستانها و شخصیتهای سینمایی، احساس همدلی مخاطب را برانگیزد و نشان دهد که نگاه به سالمندان صرفاً یک ژست نخنما و دمده نیست، بلکه معیار سلامت اجتماعی و فرهنگی یک جامعه نیز محسوب میشود.
قسمت جمعهعصر «طب در قاب»، بار دیگر به همه ما یادآوری کرد که بزرگترها سرمایههای زنده و لایق احترام جامعه ما هستند. این برنامه، با رویکردی مستندگونه و انسانی، فرصتی فراهم آورد تا مخاطبان تلویزیون، فارغ از سن و جایگاه اجتماعی، لحظهای تأمل کنند و اهمیت رفتار صحیح با سالمندان را دوباره در ذهن خود مرور نمایند. چنین برنامههایی نشان میدهند که تلویزیون میتواند علاوه بر سرگرمی، ابزار آموزشی و فرهنگی مهمی برای ارتقای اخلاق اجتماعی و سلامت جامعه باشد؛ بالاخص در جامعه پرشتاب و تکنولوژیزده امروز که بسیاری از اصول اخلاقی و انسانی، زیر بار هجوم اخبار و مشغلههای روزمره، به دست فراموشی سپرده میشوند.
