حکیم در گفت‌وگو با «صبح نو» مطرح کرد؛ 
تلاش هند برای مقابله با یک‌جانبه‌گرایی آمریکا
حمید حکیم، کارشناس مسائل اوراسیا در گفت‌وگو با «صبح نو» در تحلیل روابط روسیه و هند، اظهارکرد: «رسانه‌ها معمولا از چرخش هند به سمت شرق یا غرب صحبت می‌کنند، اما این تحلیل دقیق نیست. این نوع تحلیل در واقع اشتباه است. برای اینکه بهتر درک کنیم چرا این حرف درست نیست، باید از دیدگاه دو کشور یا بازیگر اصلی یعنی هند و روسیه به این موضوع نگاه کنیم.»
تلاش هند برای حفظ روابط با غرب و روسیه
وی افزود: «در گذشته، هند بیشتر به سمت بلوک شرق و روسیه گرایش داشت، درحالی‌که پاکستان هم همواره به‌عنوان کشوری که روابط نزدیکی با بلوک غرب و ایالات متحده دارد، شناخته می‌شد. اما در دو دهه اخیر، هند سیاستی متوازن‌تر را در پیش گرفته است. به‌ویژه، هند در تلاش بوده تا روابط خوبی با کشورهای دیگر، به‌ویژه با غرب برقرار کند.»
کارشناس مسائل اوراسیا تصریح کرد: «هند نه‌تنها در دوران جنگ سرد با روسیه روابط نزدیکی داشت، بلکه سعی کرده است که در دوران معاصر نیز از این روابط بهره‌برداری کند، اما به‌طور هم‌زمان به روابط خود با دیگر بازیگران جهانی، به‌ویژه کشورهای غربی اهمیت بدهد. در نتیجه، آنچه به نظر می‌رسد «چرخش» هند است، در حقیقت فقط یک سیاست خارجی متوازن و واقع‌گرایانه است که همچنان ادامه دارد.»

محور روسیه و هند
حکیم خاطرنشان کرد: «برای مثال، دیدار اخیر پوتین با مقامات هندی، برخلاف آنچه برخی به‌عنوان بازگشت هند به دوران پیش از سه دهه قبل می‌گویند، در راستای همان سیاست متوازن هند قرار دارد. هند همچنان یک بازیگر مستقل و متوازن باقی مانده است و قصد ندارد خود را به یکی از طرف‌های خاص بلوک‌های بزرگ جهانی محدود کند.»
وی یادآور شد: «در مورد روسیه، وضعیت متفاوت است. روسیه به‌ویژه پس از جنگ اوکراین، به شدت تلاش کرده است که روابط خود را با شرق تقویت کند. در شرایطی که تنش‌ها با غرب افزایش یافته، روسیه سعی دارد نشان دهد که به جبهه شرق، به‌ویژه به کشورهای بزرگی مثل چین و هند نزدیک‌تر شده است. این استراتژی به‌ویژه در مواجهه با فشارهای ایالات متحده و اتحادیه اروپا اهمیت زیادی دارد.»

پوتین و بازیگران نوظهور در جبهه ضد آمریکا
کارشناس مسائل اوراسیا عنوان کرد: «روسیه به دنبال تقویت وزن خود در برابر غرب و نشان دادن قدرتش در جبهه شرق است. دیدار اخیر پوتین با مقامات هندی و دیگر کشورها مثل چین، نمونه‌ای از همین تلاش‌هاست.»
حکیم اظهارکرد: «هند نیز از این رویکرد بهره می‌برد و سعی دارد به‌عنوان یک بازیگر مهم در جبهه شرق خود را نشان دهد. این رویکرد به هند این امکان را می‌دهد که هم روابط خود را با روسیه و چین حفظ کند و هم در رقابت‌های منطقه‌ای و جهانی، جایگاه خود را تقویت نماید.»
وی اضافه کرد: «هند با این سیاست متوازن، به‌ویژه در مواجهه با فشارهای ایالات متحده، به‌طور غیرمستقیم به غرب یادآوری می‌کند که جایگاه و قدرت خود را در سطح جهانی حفظ کرده است.»  
کارشناس مسائل اوراسیا با بیان اینکه به‌طور خلاصه، سیاست هند در حال حاضر نه یک چرخش به سمت شرق است و نه یک گرایش به غرب، ادامه داد: «هند در تلاش است تا نقش یک بازیگر متوازن و مستقل را ایفا کند و هم‌زمان با حفظ روابط خود با روسیه و چین، تعاملات مثبت خود را با کشورهای غربی هم ادامه دهد. در این مسیر، هند در حال تقویت موقعیت خود در سطح جهانی است و درعین‌حال به دنبال حفظ استقلال سیاست خارجی خود است.»
حکیم تأکید کرد: «بازیگران بزرگی همچون برزیل و هند، تحت تابلو یا بیرق جبهه ضد ایالات متحده، در حال حضور فعال هستند. اقدام پوتین در این زمینه می‌تواند به‌عنوان یک حرکت خردمندانه تلقی شود، زیرا نشان‌دهنده تمایل کشورهای دیگر برای پیوستن به این جبهه ضد آمریکا است.»
وی خاطرنشان کرد: «پوتین با این سیاست سعی دارد پیام واضحی ارسال کند: که غرب تنها بازیگر قدرتمند نیست و کشورهای مختلف دنیا، به‌ویژه قدرت‌های نوظهور تمایل دارند که در قالب یک جبهه متحد و مستقل، خود را در عرصه جهانی مطرح کنند.»

تأثیر تنش‌های جهانی بر توازن قدرت
کارشناس مسائل اوراسیا تصریح کرد: «در واقع، این نوع سیاست و رویکرد، به‌ویژه در شرایط کنونی، می‌تواند نشان‌دهنده یک حرکت استراتژیک باشد که در آن کشورهای مختلف مانند هند و برزیل به ‌دنبال تقویت موقعیت خود در مقابله با فشارهای جهانی ایالات متحده هستند. این کشورها می‌خواهند به‌طور فعال نقش‌آفرینی کنند و از سیاست‌های یک‌جانبه‌گرایانه آمریکا فاصله بگیرند.»
وی افزود: «بنابراین، اقدام پوتین در این راستا به‌نوعی تأکید بر این واقعیت است که قدرت‌های جهانی جدید با وجود رقابت‌های خود می‌توانند در جبهه‌ای مشترک علیه یک‌جانبه‌گرایی آمریکا وارد شوند.»
کارشناس مسائل اوراسیا گفت: «این نگاه به‌ویژه در دوران فعلی که تنش‌ها و بحران‌های بین‌المللی افزایش یافته، می‌تواند نقش بسزایی در تغییر توازن قدرت جهانی داشته باشد.»