آمریکا از کارائیب خارج شو
این روزها تنش بین واشنگتن - کاراکاس به بهانه مبارزه با مواد مخدر، به اوج خود رسیده و آمریکا حضور گسترده نیروهای نظامی خود در منطقه دریای کارائیب را با ادعای «مبارزه با قاچاق مواد مخدر» توجیه میکند. در حالی واشنگتن بدون ارائه هیچ سندی، دولت ونزوئلا را متهم کرده که در مقابله با قاچاق مواد مخدر همکاری کافی ندارد و به همین بهانه می خواهد به کاراکاس حمله کند که هزاران معترض در نیویورک و بیش از ۶۵ شهر آمریکا، افزایش حضور نظامی ایالات متحده در کارائیب و حملات مرگبار به قایقها به بهانه مقابله با قاچاق مواد مخدر را محکوم کردند.
صدها معترض در میدان تایمز نیویورک تجمع و افزایش حضور نظامی آمریکا در کارائیب را محکوم کردند. همچنین در دهها شهر دیگر آمریکا معترضان در خیابانها تجمع و راهپیمایی کردند. معترضان پلاکاردهایی با مضمون «آمریکا از کارائیب خارج شو» در دست داشتند و درحالیکه پرچم ونزوئلا را حمل میکردند، شعار میدادند «نه به جنگ با ونزوئلا» و «بزرگترین تهدید جهان امروز؟ دونالد ترامپ و آمریکا»
ائتلاف ANSWER در سازماندهی این تظاهرات که «نه به جنگ با ونزوئلا، روز ملی اقدام» نام گرفت، نقش داشت و با استناد به نظرسنجی ماه قبل شبکه سیبیاس اعلام کرد که «70 درصد مردم آمریکا با مداخله نظامی علیه ونزوئلا مخالف هستند.» این گروه افزود: «ترامپ برخلاف قانون اساسی، بدون تصویب کنگره برای اعلام جنگ یا حتی مجوز استفاده از نیروهای نظامی، عمل میکند؛ درحالیکه وزیر جنایات جنگی پیت هگزث دستور فاجعهبار «همه را بکشید» صادر و حملات غیرقانونی دوباره برای هدف قرار دادن بازماندگان قایقها را توجیه میکند. کل جهان این اقدامات را آشکارا غیرقانونی میداند و خواستار صلح است.» «هیچ کشوری که آمریکا به آن حمله کرده، بهتر نشده و تنها ویرانی به جا گذاشته و حالا ۲۲ سال بعد از آنکه آمریکا به بهانه دروغین وارد جنگ عراق شد، شاهد تکرار همان سناریو اینبار علیه ونزوئلا هستیم.» این اظهارات را مدیر اجرایی «انجمن مردم» (People’s Forum) مستقر در نیویورک، در شبکه ایکس منتشر کرد.
«ائتلاف آنسر» متشکل از چندین گروه و انجمن ضد جنگ و حامی صلح است که دقیقا سه روز بعد از حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ راهاندازی شد و از آن روز در اعتراض به تهدیدات آمریکا برای تهاجم به عراق و افغانستان - که نهایتا ۱۹ مارس ۲۰۰۳ اتفاق افتاد - این ائتلاف حامی صلح، توانست تظاهرات گستردهای را نهتنها در آمریکا، بلکه در شهرهای بزرگ جهان راهاندازی کند. ائتلاف آنسر درواقع دارای افکار و گرایشهای سیاسی چپ، لیبرال، کمونیستی و سوسیالیستی است که در راستای اهداف خود، از حقوق مدنی اقلیتهای موجود در آمریکا، همچون مسلمانان، سیاهپوستان، سرخپوستان و قشر کارگر دفاع میکند.
ترامپ: عملیات زمینی در خاک ونزوئلا به زودی انجام میشود
علیرغم تمام مخالفتها، رئیسجمهور آمریکا روز گذشته در سخنانی اعلام کرد که به زودی عملیات زمینی ارتش این کشور علیه آنچه که «کارتلهای مواد مخدر در خاک ونزوئلا» خواند، آغاز میشود. بر اساس پژوهش مرکز نیسکانن، حملات آمریکا میتواند موجب اخراج سه تا چهار میلیون نفر از مهاجران ونزوئلایی از خاک آمریکا شود. اکنون با تشدید تنشهای واشنگتن و کاراکاس، اعزام بیش از ۱۵ هزار نیروی آمریکایی به منطقه و درحالیکه هیچ راهحل دیپلماتیکی در افق دیده نمیشود، نگرانیها از بحران افزایش آوارگان و مهاجران اخراج شده رو به افزایش است.
هماکنون ۲۰ درصد از نیروی دریایی آمریکا در نزدیک سواحل ونزوئلا مستقر شدهاند و این بزرگترین آرایش تهاجمی آمریکا بعد از حمله به ژاپن در جنگ جهانی دوم است، اما آیا این تهدیدات به جنگ وسیع و پیاده کردن نیروی نظامی آمریکا در خاک ونزوئلا منجر خواهد شد؟
تاکنون آمریکا برای تسلط بر منطقه کارائیب و از پای در آوردن انقلاب بولیواری، انواع اقدامات از کودتا گرفته تا اعمال تحریمهای بینالمللی، دوقطبی کردن فضای سیاسی ونزوئلا، حمایت مالی از گروههای اپوزیسیون، حمایت از رئیسجمهور خودخوانده و به رسمیت شناختن اپوزیسیون مادورو را در پیش گرفته است، اما شکست این اقدامات باعث شده که آمریکا اینبار عملیات تهاجمی خود را تشدید کند. تا به الان حمایت همهجانبه از اپوزیسیون خشن، تحریم و تلاش برای کودتا جواب نداده است. اینها باعث شده که ایالات متحده راهکار تهاجم نظامی مستقیم را در دستور کار خود قرار دهد.
اما آنچه موجب تمرکز ترامپ بر ونزوئلا شده است را باید در ناکامی دیگر سیاستهای ترامپ در سطح جهان دانست. جنگ تعرفههای آمریکا علیه چین و دیگر کشورهای جهان به نتایج مطلوبی برای کاخ سفید نرسیده، آمریکا و دیگر اعضای ناتو در جنگ اوکراین به مقاصد خود دست نیافتهاند، تجاوز نظامی به منظور تغییر نظام در ایران با شکست مواجه شده و مردم قهرمان غزه، علیرغم نسلکشی رژیم صهیونیستی، به طرزی الهامبخش و مثالزدنی پرچم مقاومت را حفظ کردند. در لبنان نیز همین وضع است و حتی در سوریه، مقاومت ضدصهیونیستی خاتمه نیافته است.
روسیه: شانهبهشانه رهبری ونزوئلا ایستادهایم
هرچند قدرت نظامی ونزوئلا به مراتب کمتر از ایالات متحده است، بااینحال، با توجه به ظرفیتهای موجود و بهرهمندی از کمکهای کشورهای دوست و بالاخص چین و روسیه، نباید توان نظامی ونزوئلا در دفاع از خود را دستکم گرفت. بهطوریکه روز گذشته مجددا روسیه موضع رسمی خود را درباره حمایت از ونزوئلا اعلام کرد. سرگئی ریابکوف، معاون وزیر خارجه روسیه گفت: «همبستگی خود را با ونزوئلا اعلام میکنیم؛ کشوری که اخیرا با آن توافق مشارکت و همکاری راهبردی امضا کردیم.» این دیپلمات ارشد روس همچنین از دولت آمریکا خواست «از تبدیل بحران با کاراکاس به یک درگیری تمامعیار خودداری کند.»
پیشتر در واکنش به استقرار نظامی واشنگتن اطراف ونزوئلا و حملات مرگبار به قایقها به بهانه مقابله با قاچاق مواد مخدر، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه گفت که ایالات متحده برای مقابله با قاچاق مواد مخدر بهتر است روی بلژیک تمرکز کند نه ونزوئلا. ماریا زاخاروا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه هم با انتشار بیانیهای تأکید کرد که مسکو از حق دفاع ونزوئلا از حاکمیت ملی خود حمایت میکند و حملات دریایی واشنگتن را نقض قوانین ایالات متحده و هنجارهای حقوقی بینالمللی توصیف کرد.
ونزوئلا چگونه میتواند به یک حمله پاسخ دهد؟
از سوی دیگر، در صورت تهاجم نظامی آمریکا، ما شاهد یک جنگ میهنی در سرزمینی خواهیم بود که از قهرمانانی چون سیمون بولیوار و هوگو چاوز الهام گرفته است. به عبارت دیگر، سرنوشت این جنگ را نه تسلیحات نظامی ایالات متحده، بلکه روحیه جنگندگی و ایثار میلیونها تن از کارگران، روستائیان و دیگر مردم زحمتکش ونزوئلا تعیین خواهد کرد.
همچنانکه منابع و اسناد برنامهریزی رؤیتشده توسط رویترز نشان میدهند که ونزوئلا قصد دارد در صورت حمله هوایی یا زمینی آمریکا مقاومت به سبک چریکی یا آشوب برپا کند.
مقامات عالیرتبه بهطور علنی به این شیوه پاسخ دادن اشاره کرده و آن را «مقاومت طولانی» مینامند. این پاسخ شامل یگانهای کوچک نظامی در بیش از ۲۸۰ مکان خواهد بود که اقدامات خرابکارانه و سایر تاکتیکهای چریکی را انجام میدهند. مقامات به جزئیات بیشتری اشاره نکردهاند.
۵ هزار موشک «ایگلای» ساخت روسیه که اخیرا توسط مادورو در تلویزیون دولتی مورد تمجید قرار گرفت پیشتر مستقر شدهاند. یک منبع آگاه گفت که در صورت حمله، دستورات نظامی به یگانها این است که در مکانهای مختلف پراکنده و پنهان شوند.
منابع میگویند راهبرد دوم که «آشوبسازی» نامیده میشود و مقامات آن را تأیید نکردهاند از سرویسهای اطلاعاتی و هواداران مسلح حزب حاکم برای ایجاد بینظمی در پایتخت کاراکاس و غیرقابل حکومت کردن ونزوئلا استفاده خواهد کرد.
حمله به قایقهایی که مقصد بسیاری از آنها آمریکا نیست!
در ماههای اخیر، نیروی دریایی آمریکا ناوگروهی شامل ناو هواپیمابر «جرالد آر فورد»، یک زیردریایی هستهای و بیش از ۱۶ هزار نیروی نظامی را در دریای کارائیب مستقر کرده است. طبق دادههای رسمی، از ماه سپتامبر گذشته تاکنون نیروهای آمریکایی دستکم ۲۰ قایق تندرو را در این منطقه غرق کردهاند که بر اثر آن بیش از ۸۰ نفر جان باختهاند.
این در حالی است که رسانههای مختلف غربی تأکید کردهاند که آمریکا هیچگاه مدرک مستدلی مبنی بر قاچاق مواد مخدر توسط این کشتیها ارائه نکرده است.
در همین زمینه شبکه سیانان جمعهشب در گزارشی خبر داد که برخلاف ادعای دولت ترامپ، یکی از قایقهایی که هدف بمباران مرگبار ارتش آمریکا قرار گرفت، مقصدی به غیر از ایالات متحده داشت و به سمت «سورینام» در حرکت بود.
رسانه آمریکایی به نقل از دو منبع آگاه گزارش داد دریاسالاری که بر عملیات این کشور در دریای کارائیب نظارت داشت روز پنجشنبه به قانونگذاران آمریکایی گفته است که خدمه قایقی که در حمله ۲ سپتامبر کشته شدند، قصد داشتند به یک شناور دیگر ملحق شوند، شناوری که راهی سورینام، کشوری کوچک در شرق ونزوئلا در آمریکای جنوبی بود. بر اساس اطلاعاتی که نیروهای آمریکایی جمعآوری کردهاند، فرانک بردلی، مقام ارشد نظامی آمریکا در این جلسه گفت که قایق بمباران شده، قصد داشت به سمت یک کشتی بزرگتر برود و محموله خود را به آن منتقل کند، اما ارتش موفق نشد شناور دوم را پیدا کند. طبق گفته منابع آگاه، بردلی استدلال کرد که احتمال داشت «محموله مواد مخدر» در نهایت از سورینام راهی آمریکا شود و همین موضوع توجیهی برای هدف قرار دادن قایق کوچکتر شد، با اینکه در آن لحظه مستقیما به سمت آمریکا نمیرفت.
از سوی دیگر، مسیرهای قاچاق از طریق سورینام عمدتا به سمت بازارهای اروپایی است و مسیرهای قاچاقی که به آمریکا ختم میشود طی سالهای اخیر بیشتر در اقیانوس آرام متمرکز بوده است. به این ترتیب، حتی در صورت قاچاقچی بودن این خدمه، مقصد قایق آمریکا نبوده است و اصولا قاچاق مواد مخدر از سمت اقیانوس آرام وارد میشود.
از سوی دیگر، هدف قرار دادن این قایقها از سوی نیروی دریایی آمریکا مورد انتقاد قرار گرفته و در مرحله بازرسی است. به گزارش سیانان، قایقی که در این حملات مورد بحث است، پس از یکبار بمباران و توقف قایق، چند بار دیگر هدف قرار گرفته شد تا تمامی خدمه آن کشته شوند. به نوشته سیانان، با وجود آنکه قایق به دلیل اخطار مسیر خود را تغییر داده، اما چهار بار مورد حمله قرار گرفته و تمام سرنشینان آن کشته شدند. طبق گزارش سیانان، ارتش آمریکا در مجموع چهار بار به قایق حمله کرد.
نخستین حمله قایق را به دو نیم تقسیم کرد و دو بازمانده را روی آوارها، سرگردان گذاشت. حملات دوم، سوم و چهارم آنها را کُشت و شناور را غرق کرد. بر همین اساس، پیت هگزث، وزیر جنگ آمریکا پیش از این بهخاطر نقش خود در این عملیات مورد انتقاد قرار گرفت و دستورات او در این عملیات از جمله درباره حملات چندباره به بازماندگان، همچنان تحت بررسی است.
