دنیای اکران تغییر کرده است
صندلیهای خالی سینما این روزها برای سینماداران و فیلمسازان به معضلی جدی تبدیل شده است. هرچقدر قیمت بلیت سینما افزایش داشته اما استقبال از فیلمها روزبهروز کمتر میشود. کرونا نیز نقش اساسی در این استقبال کم و فراموششدن عادت دیدن فیلم در سینما دارد. در دوسال کرونا، دیدن فیلم و سریال در شبکههای خانگی به یکی از عادتهای مردم تبدیل شد، سینماها تعطیل شدند و مخاطب آنچه را میخواست در پلتفرمهای نمایش فیلم یافت. این استقبال باعث شد تا این پلتفرمها قدر فرصت را دانسته و سریالهای موفقی را نیز به عرصه تولید برسانند؛ سریالهایی جذاب که دیگر انگیزهای برای رفتن به سینما در مخاطب ایجاد نمیکنند. حال در این شرایط، گرانی و داشتن گزینههای دیگر برای دیدن فیلم، یک فیلم باید آنقدر جذاب باشد که بتواند مخاطبش را هم به سالن بکشاند. در پرونده ویژه امروز، جدول فیلمهای موفق و ناموفق در میزان جذب مخاطب و فروش را بررسی کردهایم و با روحالله سهرابی، مدیر عرضه و نمایش سازمان سینمایی نیز در راستای وضعیت اکران این روزها حرف زدهایم که در ادامه میخوانید.
در جدول پرفروشها، همانطور که میبینید فیلمهای کمدی در صدر هستند، یعنی همچنان خندیدن اولویت اصلی مخاطبان ایرانی از رفتن به سالن سینماست اما نکته جالبتوجه این است که فیلمهای غیرکمدی نیز توانستهاند جایگاههای مهم این جدول را از آن خود کنند. اینکه مردم از فیلمی مانند «علفزار» که درامی تلخ و گزنده دارد، اینطور استقبال کردهاند، نشان میدهد که جذابیت در قصهپردازی و شخصیتسازی حتی اگر تلخ هم باشد، باز هم مورد توجه مخاطب قرار میگیرد. در سوی دیگر، فیلمی خوشساخت مانند «تیتی» هم بهدرستی از این میگوید که باز هم قصه، شخصیتپردازی و دغدغهمندی است که مخاطب را به سالن میکشاند. در این میان، استقبال مخاطبان از فیلم «ابلق» و فروش خوب آن در 12روز نشاندهنده سابقه خوب فیلمساز در کشاندن مخاطب به سالن سینماست؛ امتیازی که متاسفانه برخی از فیلمسازان مهم و پیشکسوت سینمای ما با ساختن فیلمهایی نازل، خود را از آن محروم کردند.
