محمدناصر حقخواه |«فوتبال ایران دیگر چیز شگفتیآوری ندارد.» این جمله را هروقت میگوییم، باید منتظر اتفاقی باشیم تا غلطبودن حرفمان بهسرعت ثابت شود. دو روز پیش و وقتی مطمئن بودیم که وضعیت فدراسیون فوتبال و مجمع و انتخابات ریاست فدراسیون از این عجیبتر نمیشود و حرفوحدیثها احتمالا بیش تر از چیزی که هست نخواهد شد، در ساعات اولیه بامداد سهشنبه خبر آمد که انتخابات فدراسیون فوتبال و مجمع فدراسیون لغو شده است. خبری عجیبوغریب که تا همین لحظه نهتنها کسی از علتش حرف نمیزند، بلکه آن را گردن هم نمیگیرد. مسوول این اتفاق حسن کامرانیفر، کمکداور سابق و دبیرکل فدراسیون فوتبال (البته تا دیروز)، است و این تصمیم را او گرفته است؛ اما نه خود آقای کامرانیفر و نه هیچکس دیگر درباره این اتفاق بهروشنی حرفی نزده است. بههرحال هرچه بود و نبود، مهدی تاج دیروز در رقابت با میرشاد ماجدی و عزیزا... محمدی با کسب 51رأی بهمدت دوونیم سال رئیس فدراسیون فوتبال ایران شد. خود او بلافاصله پس از انتخابات از تمامشدن رقابتها و کدورتها و پشتسرگذاشتن همهچیز گفت؛ اما همه میدانند که حالا دور، دور تاج است و قرار بر تصمیمسازی اوست. تصمیمسازیای که ترکشهای آن از همان دقایق اولیه انتخابش شروع به تلفاتدادن کرد. در چند خطی که پس از این میآید، نخست از این تصمیمها خواهیم نوشت و بعد مفصل درباره مهمترین تصمیم آینده رئیس فدراسیون حرف خواهیم زد؛ انتخاب سرمربی آینده تیمملی.