اجماع مجدد اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی روی ریاست قالیباف بر این فراکسیون، نشان‌دهنده اتحاد و یکپارچگی درون مجلس است؛ وحدتی که برخی جریان‌های درون و بیرون پارلمان مدت‌هاست تلاش دارند تا آن را به واگرایی بدل کنند.
صبح روز گذشته، سه‌شنبه هشتم شهریورماه، انتخابات هیات‌رییسه فراکسیون انقلاب اسلامی مجلس شورای اسلامی(فراکسیون اکثریت مجلس) برگزار شد. در این نشست، محمدباقر قالیباف با رأی اجماعی اعضای شورای مرکزی(65نفر عضو) به‌عنوان رییس فراکسیون برگزیده شد و محسن پیرهادی به‌عنوان نایب‌رییس اول، ابراهیم عزیزی، نماینده مردم شیراز، به‌عنوان نایب‌رییس دوم و ابوالفضل عمویی به‌عنوان سخنگو انتخاب شدند. احد آزادیخواه، مالک شریعتی و فاطمه محمدبیگی نیز به‌عنوان دبیران فراکسیون انقلاب اسلامی برگزیده شدند. صدیف بدری هم به‌عنوان خزانه‌دار برگزیده شد.
برخی رسانه‌ها انتخاب مجدد قالیباف بر فراکسیون اکثریت مجلس را با عناوینی همچون «انتخاب بدون رقیب» مخابره کردند. این رسانه‌ها سعی کردند با چنین عناوینی، فضای داخلی مجلس را یکدست و بدون تکثر نشان بدهند و در نتیجه، ریاست قالیباف را امری از پیش مهندسی‌شده جا بیندازند. این تعابیر و فضاسازی‌ها در حالی است که از قضا، یکدستی نمایندگان حول ریاست قالیباف(چه در رأس مجلس و چه در رأس فراکسیون اکثریت) نه‌تنها امری مذموم و ناپسند نیست، بلکه می‌توان از این یکپارچگی، به‌عنوان نقطه قوت مجلس یازدهم یاد کرد.
بدون شک وحدت‌نظر نمایندگان حول یک نفر به نام محمدباقر قالیباف، می‌تواند موجب تقویت مجلس شده و این نهاد تقنینی را برای حل مسائل مردم، کاراتر سازد؛ موضوعی که به‌هیچ‌وجه، خواسته برخی جریان‌های مغرض سیاسی نیست چراکه ایشان، منفعت خود را در واگرایی میان نمایندگان و تضعیف جایگاه قالیباف جست‌وجو می‌کنند؛ امری که تاکنون محقق نشده و مجلس یازدهم به استثنای برخی صداهای خفیف، هماهنگ‌تر از سال‌های قبل به نظر می‌رسد.