درگیریهای قابل پیشبینی مذهبی
حفاظت از امنیت و آرامش سوریه در سایه زندگی مسالمتآمیز فرقهها و مذاهب همچنین ادیان مختلف بدون تردید یکی از هنرهای خانواده اسد بود، هرچند به برخی از روشهای امنیتی و انتظامی دولت بشار انتقادات جدی وجود داشت. با این وجود نخستین فتنه و درگیری مذهبی در سوریه جدید یک فاجعه بیسابقه را در این کشور رقم زده است. گروههای تندروی شورشی که احمد الشرع را در دمشق به حکومت رساندند، پس از قتلعام علویان در غرب سوریه و ساحل مدیترانه حالا جبهه تازهای را علیه پیروان دروزی ساکن در جنوب آغاز کردهاند. گفته میشود یکی از مشایخ دروز چندی پیش در یکی از محافل این فرقه به مقدسات مسلمانان توهین کرده و صدای ضبط شده از این جلسه موجب آغاز یک درگیری خونین شده است. برخی از شیوخ و بزرگان دروزی از انتشار این فایل صوتی اظهار تأسف کرده و آن را محکوم کردند؛ اما گروههای تندروی نزدیک به دولت احمد الشرع بر این باور هستند که باید سوریه از وجود دروزیها پاکسازی شود. حمله به شهرهای جنوبی و غربی همچون جرمانا که جمعیت قابلتوجهی از دروزیها در آن حضور دارند و کشته شدن دهها دروزی در این درگیریها آغاز یک نزاع همهجانبه مذهبی در سوریه بود. دروزیها در سه کشور سوریه، لبنان و فلسطین اشغالی ساکن هستند و البته پیروان مذاهب اسلامی بر این باورند که بخشی از دروز نقش ستون پنجم صهیونیستها را در منطقه بازی میکنند. این پروژه امنیتی نیز ظاهرا با طراحی اتاق فکر موساد به اجرا گذاشته شده تا بهانه آشکاری برای حمله همهجانبه به سوریه فراهم شود. رژیم صهیونیستی با این توجیه که حمله دروزیهای سوریه با حمایت دولت احمد الشرع به صورت سازمانیافته انجام شده، حملات گستردهای علیه مواضع شبهنظامیان تحریرالشام و سایر گروههای مورد حمایت دمشق ترتیب داده است. در تازهترین حمله مواضع دولت تحریرالشام در نزدیکی محل اقامت احمد الشرع بمباران شد، درحالیکه انقلابیون سوریه پس از فروپاشی ارتش و بمباران زیرساختهای نظامی هیچ توانی برای پاسخگویی به این حملات و دفاع از سوریه ندارند!
هشدار به احمد الشرع
وزیر جنگ رژیم صهیونیستی پس از حمله اخیر به دمشق با تهدید احمد الشرع گفت: «حمله به دمشق هشداری آشکار به رژیم سوریه بود مبنی بر اینکه مصمم به حفاظت از دروزیها در سوریه هستیم.» یسرائیل کاتس در پی حمله هوایی اسرائیل به نزدیکی کاخ ریاستجمهوری در دمشق، به احمد الشرع، رئیس دولت موقت سوریه هشدار داد و در پلتفرم ایکس گفت: «وقتی الجولانی صبح از خواب بیدار شود و نتایج حمله نیروی هوایی اسرائیل را ببیند، کاملا خواهد فهمید که اسرائیل مصمم است از آسیب رساندن به دروزیها در سوریه جلوگیری کند.» وزیر جنگ اسرائیل افزود که حمله هوایی نیروی هوایی در اطراف کاخ ریاستجمهوری در دمشق که او به همراه بنیامین نتانیاهو بر آن نظارت داشت، «پیام هشداردهندهای آشکار به رژیم سوریه است.» او ادامه داد که وظیفه دینی «حمایت از دروزیها در حومه دمشق و توانمندسازی آنها برای دفاع از خود» است و خاطرنشان کرد: «وظیفه اسرائیل است که بهخاطر دروزیهای ساکن اسرائیل، از دروزیهای سوریه در برابر آسیب محافظت کند.» پیشتر «بنیامینش نتانیاهو» نخستوزیر و یسرائیل کاتس در بیانیهای مشترک تأکید کردند: «ما به هدفی نزدیک کاخ ریاستجمهوری در دمشق حمله کردیم و اجازه هیچگونه تهدیدی را علیه دروزیها نخواهیم داد.» کاتس روز پنجشنبه در بیانیهای گفت: «اگر حملات به دروزیها از سر گرفته شود و رژیم سوریه نتواند از آنها جلوگیری کند، اسرائیل با قدرت زیادی پاسخ خواهد داد. » او افزود: «به دنبال حملات روز چهارشنبه به دروزیها در سوریه، من و نخستوزیر به ارتش اسرائیل دستور دادیم تا چندین حمله هشداردهنده علیه گروههای افراطی انجام دهد. همچنین پیام روشنی به رژیم سوریه که مسئولیت جلوگیری از این حملات را برعهده دارد، منتقل شد.»
سوریه، کشور بیدفاع
وقاحت صهیونیستها در ماجرای تجاوز و تهدید سوریه به جایی رسیده که از عجز دولت احمد الشرع برای پاسخ دادن به این حملات و دفاع از خود به خوبی با خبر هستند. در همین راستا پس از آنکه چند هفته به بهانه از بین بردن توان نظامی سوریه، تأسیسات و مراکز نظامی این کشور را نابود کردند حالا به بهانه دفاع از دروزیهای ساکن سوریه، مرحله جدید تجاوزها آغاز شده و تلآویو رسما احمد الشرع را تهدید میکند که اگر از سلامت دروزیها مراقبت نکند با حملات سنگینتری مواجه خواهد شد! آنچه مسلم است سوریه جدید کشوری بدون ارتش و توان دفاع از شهروندان خودش، درگیری اختلافات داخلی، تهدید شده از جانب دشمنان خارجی و سرزمینی ناامن برای ملتی است که بیش از هفت دهه ثبات و امنیت را در دوره خاندان اسد تجربه کرده بودند.
احمد الشرع حالا و با تهدید علنی صهیونیستها به خوبی میداند که باید از جان دروزیهای مستقر در سوریه حفاظت کرده و مانع از ادامه درگیریها در منطقه شود؛ چراکه در غیر این صورت اقامتگاه شخصیاش در دمشق یا حتی کاخ ریاستجمهوری نیز برای او امن نخواهد بود و کشوری که توان دفاع از خودش در برابر تجاوزات همهجانبه دشمنانش را نداشته باشد، چارهای به جز تن دادن به تسلیم، اشغال و استعمار نخواهد داشت.