سید محمد حسینی، معاون پارلمانی دولت شهید رئیسی و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با «صبح نو» با اشاره به تحولات اخیر در سیاست‌های ایالات متحده تأکید کرد: «عقب‌نشینی آمریکا در برابر جمهوری اسلامی ایران صرفا یک تاکتیک مقطعی نیست، بلکه بیانگر یک تغییر بنیادین در رویکرد این کشور است. این تحول نتیجه روندی بلندمدت در عرصه‌های هسته‌ای، دفاعی و منطقه‌ای است که جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر آن‌ها توانسته آمریکا را به بازنگری در سیاست‌هایش وادار کند.»
وی افزود: «آنچه امروز در رفتار آمریکا دیده می‌شود، حاصل قدرت ایران در حوزه‌های کلیدی است؛ قدرتی که باعث شده آمریکا از ابزار سنتی فشار و تهدید فاصله بگیرد. زمان، مکان و نحوه مذاکرات نیز گواهی است بر اینکه آمریکا دیگر قادر نیست از موضع برتر با ایران سخن بگوید.»
حسینی با اشاره به فشارهای رژیم صهیونیستی بر روند مذاکرات گفت: «آمریکایی‌ها به ‌خوبی می‌دانند که ایران تهدیدی برای امنیت ملی آن‌ها نیست، اما تحت تأثیر فشارهای لابی صهیونیستی، موضوع ایران را به اولویت سیاست خارجی خود تبدیل کرده‌اند. این فشارها، امروز هم در روند مذاکرات نقش جدی دارند و مانع شکل‌گیری یک توافق واقعی می‌شوند.»
وی ادامه داد: «بااین‌حال، در رفتار دولت فعلی آمریکا و حتی در مواضع ترامپ، نشانه‌هایی از تلاش برای فاصله‌گیری از اسرائیل دیده می‌شود. این تلاش‌ها بیشتر با هدف کنترل هزینه‌های داخلی و بین‌المللی پیروی کورکورانه از رژیم صهیونیستی صورت می‌گیرد و می‌تواند در صورت استمرار، به بازتعریف روابط منجر شود.»
حسینی در تحلیل محدود شدن چارچوب مذاکرات به موضوع هسته‌ای اظهارکرد: «آمریکا می‌داند که توان بازدارندگی ایران در حوزه‌های موشکی و نفوذ منطقه‌ای به ‌قدری بالاست که ورود به این مسائل، بحران‌زا خواهد بود. بنابراین ترجیح می‌دهد تنها به موضوع هسته‌ای بپردازد تا دامنه بحران را محدود نگه دارد.»
وی تأکید کرد: «کاهش محسوس در زبان تهدید آمریکا نیز در همین چارچوب قابل تحلیل است. آمریکا دریافته که دیگر نمی‌تواند با تهدید و تحریم، ایران را به عقب‌نشینی وادار کند. این درک، حاصل ایجاد یک موازنه قدرت توسط جمهوری اسلامی است که در سطوح منطقه‌ای و جهانی به‌ وضوح قابل مشاهده است.» وی همچنین قدرت منطقه‌ای و جهانی ایران را عامل اصلی کشاندن آمریکا به میز مذاکره دانست و تصریح کرد: «جمهوری اسلامی با اقتدار در حوزه‌های دفاعی، هسته‌ای و نفوذ در معادلات منطقه‌ای، به یک بازیگر غیرقابل حذف در نظام بین‌الملل تبدیل شده است. این موقعیت، آمریکا را ناگزیر به گفت‌وگو کرده تا از تشدید تنش‌ها جلوگیری کند.»
حسینی با مقایسه رفتار آمریکا با ایران نسبت به کشورهایی مانند اردن و اوکراین گفت: «تفاوت فاحشی در این برخوردها دیده می‌شود. آمریکا با ایران رفتاری کاملا متفاوت دارد، چراکه جمهوری اسلامی را به‌عنوان یک قدرت مستقل و دارای اراده می‌شناسد؛ کشوری که نمی‌توان با تهدید، آن را وادار به تبعیت کرد.»
وی تأکید کرد: «جمهوری اسلامی ایران با اتکا به توان داخلی و تبعیت از رهنمودهای رهبری، ثابت کرده که در برابر فشارهای خارجی کوتاه نمی‌آید. مسیر آینده نیز بر اساس همین اصل ادامه خواهد یافت و جمهوری اسلامی اجازه نخواهد داد منافع ملی‌اش در چانه‌زنی‌های بین‌المللی قربانی شود.»