احمد شریف، عضو جبهه اصلاحات در گفتوگو با «صبح نو» با اشاره به برخی مواضع اخیر مقامات آمریکایی در خصوص برنامه هستهای ایران، تأکید کرد: «آمریکا اگر خواهان غنیسازی صفر است، باید مشخص کند در ازای این امتیاز بزرگ، چه چیزی میخواهد بدهد. آیا حاضر است همه تحریمها، چه اولیه و چه ثانویه را بردارد؟ یا میخواهد با یک امتیاز بزرگ، وعدههای مبهم بدهد؟»
وی افزود: «در روزهای اخیر و در برخی رسانههای بینالمللی مطرح شده که طرف آمریکایی مجددا خواستار برچیدن کامل فعالیتهای غنیسازی در ایران شده و حتی پیشنهاد داده که سوخت هستهای مورد نیاز را به ایران تحویل دهد. این در حالی است که در ابتدای مذاکرات، ادعای آمریکا صرفا محدود به محدودسازی سطح غنیسازی بود؛ اما اکنون حرفها به سمت توقف کامل چرخ سانتریفیوژها رفته است.» عضو جبهه اصلاحات با بیان اینکه مذاکرات هرگز یکطرفه نبوده و نخواهد بود، تأکید کرد: «اصل سادهای در سیاست خارجی وجود دارد؛ اگر امتیاز بزرگی میخواهی، باید امتیاز بزرگی هم بدهی. سوال مهمی که طرف مقابل باید پاسخ دهد این است که آیا در قبال غنیسازی صفر، حاضر است تمام تحریمها علیه ایران را لغو کند؟ آن هم نه فقط تحریمهای هستهای، بلکه تحریمهای اقتصادی، بانکی، دفاعی، منطقهای و تحریمهای ثانویهای که با برجام هم برداشته نشدند.» وی افزود: «ما باید به صورت دقیق هزینه-فایده کنیم. آیا تعطیلی یکی از مهمترین مؤلفههای فناوری بومی کشورمان که در چارچوب NPT توسعه یافته، در قبال وعدههای مبهم ارزش دارد؟ آیا طرف مقابل تضمین میدهد که با تغییر دولت در آمریکا، دوباره تحریمها بازنگردد؟» این فعال اصلاحطلب تصریح کرد: «بخش زیادی از تحریمها علیه ایران، اصلا به موضوع هستهای مربوط نمیشود، بلکه به بهانههای دیگری چون برنامه موشکی، حمایت از محور مقاومت، سیاستهای منطقهای و حتی موضوعات حقوق بشری اعمال شدهاند. بنابراین باید بررسی شود که آیا طرف مقابل قصد دارد از موضوع هستهای بهعنوان سکوی فشار برای تحمیل محدودیتهای دیگر هم استفاده کند یا خیر؟» وی گفت: «اگر قرار است مذاکره انجام شود، باید در چارچوب منافع ملی، عزت کشور و با شناخت دقیق از خطوط قرمز نظام جمهوری اسلامی باشد. جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات قبلی هم نشان داد که به دنبال توافق عادلانه و اجرای تعهدات است، اما این طرف مقابل بود که نهتنها بدعهدی کرد، بلکه به هیچیک از تضمینهای مورد انتظار نیز پایبند نماند.» عضو جبهه اصلاحات گفت: «امروز دیگر نمیتوان با وعدههای کاغذی، امتیازات واقعی گرفت. اگر قرار است امتیازی داده شود، باید مشخص و روشن، قابل راستیآزمایی و دارای ضمانت اجرا باشد. »