جامعه شیردل
در حالی که صهیونیستها در اثر حملات ایران به پناهگاهها میروند روز گذشته بیش از سه میلیون نفر در راهپیمایی کیلومتری غدیر و در حمایت از انتقام ملی به خیابانها آمدند
در روزهای اخیر، ایران شرایط تلخ و پرحادثهای را پشت سر گذاشت؛ از تجاوز مستقیم رژیم صهیونیستی به خاک کشورمان گرفته تا شهادت جمعی از فرماندهان برجسته نظامی، دانشمندان هستهای و حتی مردم غیرنظامی بیگناهی که تنها جرمشان «ایرانی بودن» بود. این وقایع وجدان عمومی جامعه را بهطور عمیقی جریحهدار کرد، اما در دل همین اندوه و خشم ملی، راهپیمایی امسال با شکوهی دوچندان و با شعاری پرمعنا برگزار شد: «ایران: ذوالفقار علی». شعار «ایران: ذوالفقار علی» تنها یک ترکیب ادبی یا شعار احساسی نبود؛ بلکه بازتابی از یک نگاه تاریخی و هویتی است. ذوالفقار، شمشیر عدل و قاطعیت امام علی (ع)، در تاریخ اسلام بهعنوان نماد مقاومت در برابر ظلم و دفاع از حق شناخته میشود. وقتی امروز ملت ایران خود را «ذوالفقار علی» مینامد، یعنی هم از موضع قدرت سخن میگوید و هم از جایگاه عدالتخواهی.
برخلاف سالهای گذشته که راهپیماییها بیشتر در قالب مراسمی نمادین یا بهعنوان یادآور یک مناسبت دینی برگزار میشدند، راهپیمایی امسال رنگ و بویی کاملا متفاوت داشت. اینبار، خیابانها نه فقط میزبان مردمی بودند که برای بزرگداشت یک رویداد آمده بودند، بلکه صحنهای برای بیان احساسات عمیق، خشم فروخورده و وحدت بینظیر ملی شدند. حضور میلیونی مردم در این مراسم، حامل چندین پیام روشن و قابلتأمل برای داخل و خارج از کشور بود.
پیش از هر چیز، این حضور گسترده تجلی بیسابقهای از همبستگی ملی بود. مردم از نقاط دور و نزدیک، از روستاهای مرزی تا پایتخت، دوشادوش یکدیگر گام برداشتند. در میان جمعیت، خانوادههای داغدیده شهدای حملات اخیر، مادران داغدیده و پدران مقاوم، دانشمندان و چهرههای فرهنگی، همه و همه حضور داشتند تا نشان دهند که درد مشترک، آنان را به یک مشت گرهکرده تبدیل کرده است. این راهپیمایی صحنهای بود از عزم راسخ مردم برای دفاع از سرزمین خود، حفظ کرامت ملی و ایستادگی در برابر هرگونه تهدید.
در کنار این همبستگی کمنظیر، نشانههای روشنی از وفاداری مردم به ولایت فقیه و نظام جمهوری اسلامی نیز به چشم میخورد. شعارها، پلاکاردها و تصاویر در دست مردم، بیانگر آن بود که علیرغم هجمههای رسانهای، تلاشهای سازمانیافته برای القای شکاف و فشارهای خارجی، مردم همچنان محور وحدت خود را در ولایت میدانند و در بزنگاهها با آن تجدید عهد میکنند. این بیعت دوباره، نه از سر عادت، بلکه برخاسته از آگاهی، درک شرایط خطیر و ایمان به راهی بود که انتخاب کردهاند.
افزون بر این، حضور پرشور مردم پاسخی روشن و نمادین به دشمنان ایران بهویژه رژیم صهیونیستی بود. این حضور میلیونی، نهتنها حاوی پیام مقاومت بود، بلکه نشان داد که ایران یکپارچه و مقاوم ایستاده است و هیچ قدرتی، با هیچ حجمی از تهدید یا تجاوز، نمیتواند ملت آن را مرعوب یا متفرق سازد. در این حضور گسترده، جهانیان شاهد بودند که ایران تنها یک ساختار حکومتی نیست؛ بلکه ملتی است ریشهدار در ایمان، غیرت و تاریخ که در لحظات حساس، چون سیلی خروشان از مرزهای جغرافیایی عبور کرده و به یک مفهوم فرازمانی و فرامکانی تبدیل میشود.
یکی از نکات برجسته امسال، حضور پررنگ زنان، نوجوانان و دانشآموزان در صفوف نخست راهپیمایی بود. بسیاری از آنان با دستنوشتههایی که خود تهیه کرده بودند، پیامهایی فراتر از کلیشههای رسمی انتقال دادند: از «ما انتقام میگیریم» تا «علم ما، ادامه راه شهداست» این پیامها نشان میدهد که نسل جدید، برخلاف تصویرسازی رسانههای غربی، نهتنها بیتفاوت نیست، بلکه هوشیار، مطالبهگر و آگاهانه در صحنه حضور دارد.
شعار «ایران: ذوالفقار علی» نهتنها در داخل کشور طنینانداز شد، بلکه به سرعت در فضای مجازی و رسانههای منطقهای و بینالمللی بازتاب یافت. برای بسیاری از ملتهای مسلمان و آزادیخواه منطقه، ایران بهعنوان نمادی از مقاومت و حقطلبی شناخته میشود و این راهپیمایی بهویژه با چنین شعاری، الهامبخش آنان بود. راهپیمایی غدیر 1404 نشان داد که در بزنگاههای حساس، ملت ایران سکوت نمیکند. فریادهای مردم در خیابانها، از عدالتخواهی و مقاومت میگفت و این پیام، تنها به دشمنان خارجی ختم نمیشود؛ بلکه هشداری است برای هرگونه کوتاهی در تحقق مطالبات مشروع مردم. وقتی ایران ذوالفقار علی میشود، نهتنها آماده دفاع است، بلکه عزم حمله به ریشههای ظلم را نیز دارد.
