توماس فریدمن، نویسنده مشهور آمریکایی، در مقاله‌ای در نیویورک تایمز تصویری تاریک از آینده اسرائیل تحت رهبری بنیامین نتانیاهو ارائه می‌دهد. به عقیده او، این جنگ دیگر صرفاً دفاع از اسرائیل در برابر حماس نیست، بلکه ابزاری برای حفظ قدرت نتانیاهو است، حتی به قیمت جان غیرنظامیان فلسطینی، اعتبار بین‌المللی اسرائیل و اتحاد جامعه یهودی.
فریدمن تأکید می‌کند که رویدادهای تلخی مانند بمباران بیمارستان ناصر در غزه که به کشته شدن ده‌ها غیرنظامی منجر شد، نتیجه مستقیم سیاست‌های نتانیاهو و ائتلاف او با راست‌گرایان افراطی است که به دنبال گسترش شهرک‌ها و جابجایی اجباری فلسطینی‌ها هستند.
او می‌گوید اسرائیل قبلاً نیروی نظامی حماس را تا حد زیادی تضعیف کرده و باید تنها رهبران میدانی کوچک‌تر را هدف قرار دهد، نه این که با قربانی کردن غیرنظامیان، به دنبال حفظ جایگاه سیاسی نتانیاهو باشد. 
همچنین، سیاست‌های جابجایی اجباری و محدودیت کمک‌های انسانی را «خبیث و شرم‌آور» می‌داند.
فریدمن هشدار می‌دهد که این روند، اسرائیل را به کشوری منفور در سطح جهانی تبدیل کرده است؛ به طوری که حتی فرزندان اسرائیلی در خارج از کشور نیز ممکن است با تبعیض مواجه شوند.
از نظر او، جهان دیگر نمی‌تواند نادیده بگیرد که خسارات سنگین انسانی فلسطینیان، نتیجه سیاست‌های نتانیاهو برای گسترش اشغال و جلوگیری از تشکیل دولت فلسطینی است. همچنین این جنگ باعث تضعیف حمایت داخلی یهودیان در خارج و ایجاد شکاف در حزب دموکرات آمریکا شده است.
فریدمن مقاله‌اش را با این تأکید به پایان می‌رساند که آنچه در حال وقوع است، «خودکشی ژئوپلیتیکی» است که تنها مداخله رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، می‌تواند آن را متوقف کند. اما نویسنده نگران است که ترامپ هم خود گرفتار تله نتانیاهو شده باشد و از هرگونه توافق واقع‌بینانه چشم‌پوشی کرده باشد، زیرا گرفتار توهم «پیروزی کامل» شده است؛ همان‌طور که قبلاً در مواجهه با وعده‌های رئیس‌جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، درباره اوکراین چنین کرده 
بود.