حراج عزت؛ بهای اعتماد به آمریکا
محبوبه نیاورانی/ سردبیر
دولت آمریکا به تازگی، طرح ۲۸ بندی برای پایان دادن به جنگ ارائه کرده و از کییف خواسته است تا پیش از پایان هفته، نظر نهایی خود را اعلام کند. طرحی که از اوکراین خواسته شده برای پایان دادن به جنگ با روسیه، بخشی از قلمرو خود را واگذار کند و ترامپ گفته که زلنسکی «باید با آن کنار بیاید.» حالا زلنسکی بعد از اینکه چند سال کشورش قربانی بلوک غرب برای رویارویی با روسیه شده بود خطاب به مردم کشورش میگوید: «با دو راهی از دست دادن شریک اصلی یا عزت کشور روبهرو هستیم.» شریکی غیر قابل اعتماد که میخواهد عزت کشورش را حراج کند. آری این سرنوشت محتوم اعتماد به آمریکاست که متحدانش را قربانی منافعش میکند. وقتی میبیند دفاع از متحدش هزینه دارد، عقبنشینی میکند و آن را تنها میگذارد. اتفاقی که بارها در تاریخ تکرار شده است؛ مانند سقوط سایگون در ویتنام جنوبی یا ترک کردها در شمال سوریه و ماجرای افغانستان در واگذاری آن به طالبان.
در سال ۱۹۷۳، آمریکا تحت توافقنامه صلح پاریس، نیروهای خود را از ویتنام جنوبی خارج کرد و با کاهش چشمگیر کمکهای نظامی و مالی، زمینه حمله ارتش ویتنام شمالی را فراهم ساخت. ارتش ویتنام جنوبی به سرعت متلاشی شد و نیروهای ویتنام شمالی به دروازههای سایگون رسیدند، اما آمریکاییها با هلیکوپتر، تنها دیپلماتها، شهروندان آمریکایی را از پشت بام سفارت آمریکا در سایگون تخلیه کردند و هزاران ویتنامی که برای آمریکا کار کرده بودند، درحالیکه التماس میکردند، در پشت درهای سفارت رها شدند و سرنوشت نامعلومی پیدا کردند. مانند آنچه سالها بعد در افغانستان شاهد بودیم که در مذاکرات دوحه، این کشور را تقدیم طالبان کرده و شهروندان خود را با هواپیما خارج کردند،
درحالیکه مردم این کشور بر هواپیما آویزان بودند بر زمین سقوط کردند. کردهای سوریه هم که سالها در خط مقدم مبارزه با داعش در کنار آمریکا جنگیده بودند، بهطور ناگهانی خود را در برابر حمله ارتش ترکیه تنها دیدند و آمریکا بدون هماهنگی منطقه را ترک کرد و آنان را در معرض حمله قرار داد.
دولت آمریکا به تازگی، طرح ۲۸ بندی برای پایان دادن به جنگ ارائه کرده و از کییف خواسته است تا پیش از پایان هفته، نظر نهایی خود را اعلام کند. طرحی که از اوکراین خواسته شده برای پایان دادن به جنگ با روسیه، بخشی از قلمرو خود را واگذار کند و ترامپ گفته که زلنسکی «باید با آن کنار بیاید.» حالا زلنسکی بعد از اینکه چند سال کشورش قربانی بلوک غرب برای رویارویی با روسیه شده بود خطاب به مردم کشورش میگوید: «با دو راهی از دست دادن شریک اصلی یا عزت کشور روبهرو هستیم.» شریکی غیر قابل اعتماد که میخواهد عزت کشورش را حراج کند. آری این سرنوشت محتوم اعتماد به آمریکاست که متحدانش را قربانی منافعش میکند. وقتی میبیند دفاع از متحدش هزینه دارد، عقبنشینی میکند و آن را تنها میگذارد. اتفاقی که بارها در تاریخ تکرار شده است؛ مانند سقوط سایگون در ویتنام جنوبی یا ترک کردها در شمال سوریه و ماجرای افغانستان در واگذاری آن به طالبان.
در سال ۱۹۷۳، آمریکا تحت توافقنامه صلح پاریس، نیروهای خود را از ویتنام جنوبی خارج کرد و با کاهش چشمگیر کمکهای نظامی و مالی، زمینه حمله ارتش ویتنام شمالی را فراهم ساخت. ارتش ویتنام جنوبی به سرعت متلاشی شد و نیروهای ویتنام شمالی به دروازههای سایگون رسیدند، اما آمریکاییها با هلیکوپتر، تنها دیپلماتها، شهروندان آمریکایی را از پشت بام سفارت آمریکا در سایگون تخلیه کردند و هزاران ویتنامی که برای آمریکا کار کرده بودند، درحالیکه التماس میکردند، در پشت درهای سفارت رها شدند و سرنوشت نامعلومی پیدا کردند. مانند آنچه سالها بعد در افغانستان شاهد بودیم که در مذاکرات دوحه، این کشور را تقدیم طالبان کرده و شهروندان خود را با هواپیما خارج کردند،
درحالیکه مردم این کشور بر هواپیما آویزان بودند بر زمین سقوط کردند. کردهای سوریه هم که سالها در خط مقدم مبارزه با داعش در کنار آمریکا جنگیده بودند، بهطور ناگهانی خود را در برابر حمله ارتش ترکیه تنها دیدند و آمریکا بدون هماهنگی منطقه را ترک کرد و آنان را در معرض حمله قرار داد.
امروز نیز طبق طرح ترامپ، اوکراین باید از بخشهای قابلتوجهی از قلمرو خود در استانهای شرقی عقبنشینی کند. طبق این طرح، تحریمها علیه روسیه به تدریج برداشته میشود و مسکو به گروه کشورهای صنعتی G ۸ دعوت میشود.
افزون بر این، شمار نظامیان اوکراینی به طور قابلتوجهی کاهش خواهد یافت و این کشور باید برای همیشه طرح عضویت در ائتلاف ناتو را کنار بگذارد. شاید همان روزهای اول جنگ، اوکراین مستقیم با روسیه گفتوگو میکرد، شرایطی بهتر از طرح امروز ترامپ داشت.
اوکراین «پیشقراول» ناتو و غرب در برابر روسیه بود اما به تنهایی هزینه اصلی این جنگ نیابتی را پرداخت کرد و حالا قربانی بازی بزرگتر شد و حامیانش که توانایی ادامه جنگ را ندارند، او را در این کارزار تنها گذاشتهاند. امروز ثابت شد که ناتو خیلی ضعیفتر از آن است که بتواند حتی در برابر یک کشور (روسیه) بجنگد و آن را مجبور به عقبنشینی کند. اتفاقی که بیش از هر چیز ضعف کشورهای اروپایی را به اثبات رساند که بدون آمریکا هیچاند و حتی توانایی تصمیم برای سرنوشت خود را ندارند و مجبورند با ساز ترامپ برقصند و علیرغم میلشان برای تصمیمات او کف بزنند. امروز علاوه بر زلنسکی این اروپا بود که تحقیر شد و روسیه برتری خود را در قاره سبز به اثبات رساند.
